Alnus spp. (kızılağaçlar) da Phytophthora

Alnus (Betulaceae) kuzey yarımkürede dağılmış otuzbeş tür içermektedir (http://www.discoverlife.org). Avrupa’ da doğal olarak 4 tür vardır: A. incana (gri kızılağaç), A. cordata (İtalyan veya Korsika kızılağacı), A. glutinosa (yaygın veya siyah kızılağaç) ve A. viridis (yeşil kızılağaç). Buna ek olarak, Kuzey Amerika yerlisi olan A. rubra bazı Avrupa ülkelerinde yaygın olarak dikilmektedir (Claessens, 2003). Alnus sp. önemli bir ekolojik rol üstlenmektedir. O, önder bir cinstir, yüksek yer altı suyuna ve periyodik sellere (su altında kalmaya) dayanıklıdır. A. glutinosa en yaygın türdür ve 1800 m yüksekliğe kadar tüm Avrupa’ da bulunmaktadır. O, ıslak alanlara iyi adapte olmuştur ve riparian (nehir kenarı) eko-sisteminde önemli bir rol oynamaktadır, çünkü onun kök sistemi erozyon etkisini azaltarak nehir kenarlarının stabilizasyonuna yardımcı olur (Webber et al., 2004). Siyah kızılağaç, toprak (geçirgenlik, Frankia ile simbiyotizm), su kalitesi (filtrasyon, saflaştırma) ve aynı zamanda faunaya yararlı etkileri vardır. O, kuş ve böceklerin biyolojik çeşitliliğinin artışına katkıda bulunmaktadır ve onun kök sistemi balıklara koruma sağlar. Alnus incana orta ve doğu Avrupa’ da epey yaygındır. Güneyde o sadece dağlık alanlarda büyümektedir. Hem kuru hem de sulu koşullara toleranslı olan bir kök sürgünü öncüsü olan A. incana, eğimlerin ve nehir kenarlarının stabilizasyonunu iyileştirdiği için çok önemlidir (Jung & Blaschke, 2004). A. cordata ve A. viridis daha az sıklıkta görülen türlerdir ve Korsika-İtalya ve orta Avrupa’ nın dağlarında bulunur (Claessens, 2003).